Op 25 maart 2021 kwam de verantwoordelijke International Union for Conservation of Nature (IUCN) met zeer slecht nieuws naar buiten. Op dit moment zijn de Afrikaanse olifanten ook in de hoogste categorie van uitsterven bedreigd en dus op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten. De kleine bosolifant is zwaar en zijn verwant, de savanneolifant, wordt iets minder met uitsterven bedreigd.
Hun redenering klinkt als een echo van de soortbeschermingsspecialisten die al decennia lang waarschuwen: stroperij en vernietiging van habitats. Ondanks dat het in Oost-Afrika de laatste jaren beter ging is het over gans Afrika wel een groot probleem aan het worden.
Daar zit COVID-19 ook in grote mate voor iets tussen. Stropers aanpakken en streng straffen is een sterk signaal dat de Tanzaniaanse autoriteiten het serieus nemen en eraan werken om stroperij in het land uit te bannen maar sinds er het laatste jaar geen of amper toeristen zijn die deze natuurgebieden bezoeken en het er dus veel minder druk ik kunnen stropers gewoon beter hun gangetje gaan.
Door de crisis in deze toeristische sector knijpen velen betrokken partijen, als er iets gebeurd, ook af en toe wel eens een oogje dicht ... Destijds werden verhoogde controles en strengere straffen gezien als een belangrijke overwinning voor regionale samenwerking voor natuurbeschermings-NGO's die vervolgingen op het gebied van de handel in wilde dieren en planten ondersteunden en voor het omzeilen van corruptiekwesties. Echter blijkt het de laatste tijd nog zeer moeilijk om deze wet te kunnen handhaven. In Tanzania vallen trouwens misdrijven met betrekking tot de handel in ivoor niet alleen onder de natuurbeschermingswetgeving, maar worden ze ook behandeld als 'economische misdaden', als gevolg van wijzigingen in de Tanzaniaanse economische en georganiseerde misdaad- en controle wet.
De straf voor dergelijke misdrijven volgens de wet ligt tussen de 20 en 30 jaar gevangenisstraf. Maar met te weinig controles en zolang ook andere landen gevoelig minder streng straffen verlegt men zijn werkterrein.
Waar je ook kijkt: de populaties Afrikaanse olifanten of hun leefgebieden krimpen in alle Afrikaanse landen.
In de afgelopen drie decennia zou het aantal (kleinere) bosolifanten met meer dan 80 procent zijn afgenomen. Dat van de savanneolifanten zou in de afgelopen 30 jaar ook met minstens 50 procent zijn afgenomen ...
dit blijkt uit de laatste evaluaties van de IUCN.
De belangrijkste redenen zijn de dus onophoudelijke stroperij en de even onophoudelijke bezetting van de wildernis door mensen.
De aanschaf van ivoor en het daarmee gepaard gaande doden van duizenden en duizenden olifanten drijft de gevoelige dikhuiden tot uitsterven. Evenals de onderbreking van hun wandelpaden en de bezetting van hun weilanden door boeren, kolonisten, wegenbouwers en veehouders maakt dat olifanten steeds minder mogelijkheden hebben om te overleven.
De olifantenpopulatie zou vandaag zijn gesmolten tot ongeveer 415.000 dieren
. Dat klinkt niet dramatisch maar als je weet dat het er naar schatting in 1970 nog meer dan 2 miljoen waren zet wel even aan tot nadenken. In 10 jaar tijd is de totale Afrikaanse populatie omwille van ivoor, voor 60% afgeslacht. Afrika verliest ieder uur 5 olifanten en aan dit tempo zijn er binnen 10 jaar geen Afrikaanse olifanten in het wild meer over.
Een slagtand word hier voor amper 6000 euro verkocht.
Op de zwarte markt (in China of andere Aziatische landen) is de prijs per kg meer dan die van goud.
Het is dus wel degelijk van belang dat toeristen van over gans de wereld welbewust kiezen om naar Afrika op safari te gaan ... en op die manier op vele verschillende manieren mens en natuur helpt te overleven.
Zodat we niet enkel in de zoo (achter tralies en in veel te kleine ruimtes) of in het circus deze schitterende Afrikaanse olifant kunnen aanschouwen.
Reactie plaatsen
Reacties